December, ik worstel er al een paar jaar mee. Elk jaar neem ik me voor om er wat gezelligs van te maken, maar toch kom ik in die worsteling terecht. Onrust, chagrijnig zijn, van bijna-huilbuien tot een volledige crash aan toe. Ik had geen idee waarom, dus ik ben het eens gaan onderzoeken.

Vroeger was ik blij met Kerst. Blij als we een boom gingen uitkiezen. Vond ik het helemaal niet erg dat die takken prikten. Ik ging ‘m gewoon heerlijk versieren, met de hoogste perfectie natuurlijk. Elk lampje vastgezet in de boom, waarbij de stekker precies goed bij het stopcontact kwam. De kerstballen in een goede verdeling in de boom, met de antieke ballen op zo’n hoogte, dat de hond ze er niet uit kon zwiepen met z’n staart. Maar wel vooraan, zodat je die het beste kon zien. De fijne kleine zilveren sliertjes, prachtig gedrapeerd over de takken. En zo netjes dat je ze na de feestdagen op kon pakken en weer netjes in een doosje kon doen, voor het jaar erop. En als afsluiter de piek erop.

Daarna was het tijd voor de kerststukjes. De oude oase, gedroogd groen etc. werden uit de kast tevoorschijn gehaald. Ik dacht er laatst nog aan toen ik kerststukjes had gemaakt met vriendinnen. Ik vind het hartstikke leuk werk, waarom doe ik dat nu niet meer.

Waar is het mis gegaan? In de pubertijd? Nee, toen vond ik het ook nog leuk. En hoewel ik niet van stadaard dingen houd, vond ik de standaard feestdagen best leuk. Wat begon met de 24^e eerst de verjaardag van m’n opa vieren met rollade, spinazie en een gekookt ei, daarna 1^e Kerstdag bij dezelfde opa en oma gourmetten met doodsangsten om het gourmetten met spiritus. En afsluitend 2^e kerstdag vaak thuis. Later werd dit dus ingevuld met het vieren van kerst bij je vriendje thuis. Daar kijk ik ook met plezier op terug. Dus dat is het ook niet.

Was het dan later, toen ik bij de kapsalon ging werken? Drukte met gezinnen die allemaal op z’n kerstbest wilden zijn, dus gewoon een uur bleven wachten. De hele dag gemopper of die kerst-cd eens uit kon. Maar als de dan Sky Radio op zette, werd het echt niet beter. Nee, dat is het ook niet. Ik liep altijd vrolijk door de kapsalon, met elke keer weer een andere muts met lampjes. Gezelligheid met de klanten. En afsluiten met elkaar tijdens een gezellige kerstborrel met collega’s, waarbij ik standaard gehaktballetjes in ketjap meenam. En ik kon genieten van de hapjes die mijn collega’s maakten. Daar begon mijn interesse voor nieuwe dingen koken.

Wat is het dan wel? Uiteindelijk bedenk ik me dat mijn rol hierin is veranderd, ook door de verandering van werk en verantwoordelijkheid. Van heerlijk genieten naar het verzorgen van alles tot in de kleinste details. Kerstborrels, kerstpakketten, uitnodigingen, bereikbaarheid, wat eten we zelf, wat moet er nog meer gebeuren etc. En wat krijg je ervoor terug. Heel vaak niet dat wat je eigenlijk zou willen of verwacht.

Dus het beste wat je dan kan doen is het meer loslaten. Doen waar je zelf blij van word, niet die ander. Waarom zou je ergens anders de boel wel versieren, maar je eigen huis niet leuk optuigen? Waarom zou je geven aan mensen die niet teruggeven? En als je ruimte geeft aan jezelf om dingen te doen waar je blij van wordt, straal je dat ook uit naar anderen.

Gisteren bijvoorbeeld, kwam mijn collega met nog wat spullen vanuit het kerstpakket. Hij had gehoord dat ik daar vorig jaar een hele inzamelingsactie voor had gehouden. Dat klopt, maar uiteindelijk kregen we daar ook niet de reactie van terug die we verwachtten. En nu wist ik het wel, iemand zou daar heel blij mee zijn. Dus met een lelijke kartonnen doos met allemaal lekkere dingen ben ik naar iemand toe gereden. Het was na het werk, dus al donker. De straten waren vrolijk verlicht door alle kerstversiering in de huizen. Ik belde aan en werd met open armen ontvangen. Mensen die al jaren geen kerstpakket hadden gehad, die wel 10x dank je wel hebben gezegd. En toe ik de deur bijna dichtdeed, werd er nog gezegd ‘Vrolijk kerstfeest!!’ Met een fijn gevoel kunnen zowel zij als ik de kerstdagen in.

Vrolijk kerstfeest allemaal. Maak er samen wat moois van en doe waar je je senang bij voelt en geniet!